Το νερό αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο και περιβάλλον από το οποίο λαμβάνουμε μέχρι σήμερα ελπιδοφόρα ερευνητικά και κλινικά αποτελέσματα.
Η θεραπεία μέσω του νερού αποτελεί πρόληψη και ίαση.
Η σύγχρονη υδροθεραπεία, που βασίζεται στις αρχές της διεθνούς ταξινόμησης της λειτουργικότητας, της υγείας και της αναπηρίας (ICF), βελτιώνει τον ασθενή σε επίπεδο συμμετοχής, δραστηριότητας και λειτουργικότητας. Η νοητική προσαρμογή του στο νερό, η σταδιακή αυτονόμησή του, η αύξηση της κινητικότητάς του σε ασφαλές περιβάλλον και η μικρή φυσική υποστήριξη για την ενεργοποίηση των μυών του, είναι μερικές από τις απαντήσεις στο ερώτημα «γιατί θεραπεία στο νερό;».
Ο ασθενής μπορεί να ευεργετηθεί από τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού από τα πρώτα κιόλας στάδια αποκατάστασης, όντας σε μονάδα αυξημένης φροντίδας (ΜΑΦ) μέχρι και τα τελευταία στάδια αποκατάστασης. Η καθήλωση στο κρεβάτι του πόνου, η δυσχέρεια της κίνησης και η ολοκληρωτική άφεση του ασθενούς στη βαρύτητα, βρίσκει άριστο μέσο πρώιμης κινητοποίησης το νερό μέσω της άνωσης. Σύμφωνα με μελέτες, το υδάτινο περιβάλλον προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο και τους σπασμούς, προάγει το αίσθημα της χαλάρωσης και της ευεξίας, αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και το έργο της αναπνοής.
Η υδροθεραπεία αποτελεί πλέον βασικό μέρος της διεπιστημονικής παρέμβασης στην αποκατάσταση και μέσο πρόγνωσης της πορείας του ασθενή.